Normalleşmeği beklerken anormalleşmek....

Her gün 34km sabah,34km akşam olmak üzere 68 km yolu gidip geliyorum 15/07/2016 tarihine kadar yolda pkk üzerine şüphelerden ötürü kim bombacı kim normal vatandaş kargaşasına girmemek için beynime çok soru sormamak adına kafamı eğip kitap okumakla şayet bomba patlarsa o şekilde öleceğim diye teselli ederdim kendimi siyahi insanlara bakış açısı herkesin farklılaştı evet çok üzülüp ara da benimde yaptığım onları görünce  ürkmediğimi söylemek yalan olur peki ya şimdi ne yapacağım.Beyazı, esmeri ,sakallısı, sakalsızı,tesettürlüsü,tesettürsüzü kimi kimle süzeceğim güzel ülkemin güzel insanları sadece kendi tanıdıklarım olarak mı kalacak peki biz şimdi annelerimiz gibi komşuluklar mı kuracağız yoksa komşuculuk mu oynayacağız ve ben çocuklarıma aşıladığım çevreye hoşgörü,yaratılanı yaratandan ötürü sevmesi gerektiği düşüncesini bozmamak için bunun gibi birçok şey ve bu çocuklara güzel yarınlar için inanan inanmayan hiç umrumda değil ben tüm inancımla yavrularım ve tüm insanlığı Allah'a emanet ediyorum.❤️daha çok sevilmek dileğiyle.Herkese huzurlu akşamlar.

Dokunmayı Özlem'le bekleyip kavuşamadıklarımıza

Planlar yapılır,koşuşturmacalar başlar.Hediyeler alınır. Ya sevgiliye, ya arkadaşa ,ya anneye ya da yeni yeni ilk kez göreceğin insanlara.Ve yeni projelere imza atmak için sunumlar hazırlanır kusursuzca hazırlık tamamlanır ve yolculuk başlar bir de bunların karşılığında gitmenizi heyecanla  bekleyen tarafta bir koşuşturmaca en iyi şekilde ağarlamak düşüncesi ile yapılan hazırlıklar.Tabii bunların yanı sıra saatim dolsa da  gitsem diyenler. Evine, arkadaşına,hastasına,ustasına ,ailesine kavuşacak olanlar kısacası tüm hafta sonu, yaz tatili için yapılan planlamaların tümü bir anda egoları kan kokusu ve korku dehşetle beslenen gözü dönmüş ne yazık ki kendi cinsimiz den olan  vereceği tehlikenin sınırı olmayan adı insan kalmış varlıkların kendi taraflarında  ilginçtir ki hazırlıkları tamamlanmış olup ortalığı acıya kana boğarak planlarının boşa çıkmayışı kutlanırken.....Ya diğerleri!!! çok net artık yoklar.ATEŞ DÜŞTÜĞÜ YERİ YAKAR.....acının en ağır cümlesi  başka özeti yok.Düştüğü yer hala yanıyor.Bir kaç kişide henüz şokunu atamayıp konuşmaya,yazmaya,unutturmamaya çalışarak hatırlatmaya devam ediyor,geri kalan ki durumun sakinliğine hakim olup yatıştıracak tek bünye çoktan unuttu gitti ve hafta sonu planlarımızı gerçekleştirebilen insanlar arasında olup cumartesi sabahına uyanabilmemiz şükrün en büyüğü ölen insanlarımıza karşılık mahcubiyetin en acısı olduğu halde sevdiklerimize daha sıkı sarılıp bir sonra ki herşey için geç olmaması adına daha çok sev...